https://youtu.be/eeWNnvmZE7g

https://youtu.be/rLpvLlR7Sfw

https://youtu.be/MqrAV8D2zMg

CELE OGÓLNE:

– Kształtowanie postawy ciekawości i chęci badania.;

– Rozpoznawanie różnic pomiędzy dniem i nocą;

– Zapoznanie ze słownictwem polskim i angielskim dotyczącym tematu Kosmos.

CELE OPERACYJNE:

– wskazuje przedmioty kształtem przypominające kulę;

– układa piłki według wielkości: rosnąco i malejąco;

– odnajduje jednakowe elementy i łączy je ze sobą.

– wyjaśnia, że noc jest do snu, a dzień na aktywność;

– wyjaśnia, że w Kosmosie nie jest cicho;

– powtarza ruch nauczyciela;

– pokazuje jak wygląda ruch wokół siebie,

– wymyśla i pokazuje ruch do muzyki;

– liczy samodzielnie, i  z nauczycielką;

– podaje ostatni liczebnik;

– klasyfikuje figury wg rodzaju;

– wykleja układankę wg wzory;

– reaguje na sygnał nauczyciela;

– mówi jakie pory dnia występują po sobie;

– rozpoznaje słownictwo i pokazuje gestami różnicę między pojęciami night/day, big/small,
the Sun/the Moon;

– wita się i żegna w języku angielskim;

METODY wg. Kwiatkowskiej:

Czynne: zadań stawianych do wykonania

Słowne: opowiadanie, rozmowa, instrukcje

PRZEGIEG:

1. Powitanie –  „Puszczam milutką piłkę w krąg niech powróci do mych rąk”. Globus – zabawa z wykorzystaniem piłki imitującej kulę ziemską. Dzieci podają sobie piłkę swobodnie, siedząc w kręgu na dywanie. Za każdym razem gdy piłka toczy się po dywanie, wypowiadają swoje imię. Na zakończenie nauczyciel rozpoczyna zabawę, w której należy podać piłkę do osoby, której imię się wypowiedziało.

2. List od ufoludka.

Witajcie drogie dzieciaki! Nazywam się ……………… Pewnego dnia postanowiłem wyruszyć poza granice mojej galaktyki, aby poznać nowe ciekawe planety oraz ich mieszkańców.  Wylądowałem na Waszej planecie, bo chciałem ją lepiej poznać. Troszeczkę się Was boję, dlatego ukryłem się
w niewidocznym kąciku i będę się przyglądał wszystkiemu przez tydzień, a potem wyruszę do siebie, może zabiorę Was ze sobą. Chcielibyście? Odezwę się jeszcze do Was.

N-lka mówi do dzieci. Mam pomysł! Ufoludkowi przeczytamy opowiadanie, zobaczy wtedy, że znacie się na kosmosie i nas zabierze w podróż ale będziecie mi pomagać mówiąc co widzicie na obrazku. Gotowi ?

Nasza planeta to ZIEMIA. Ziemia krąży dookoła siebie oraz wokół SŁOŃCA. Razem z Ziemią krążą inne PLANETY.  W KOSMOSIE znajdują się także GWIAZDY, KSIĘŻYC i inne ciała niebieskie. Człowiek, który odbywa podróż w kosmos nazywa się KOSMONAUTA. Ma on specjalny kombinezon, który chroni jego ciało i jest mu w nim ciepło. W kosmosie, blisko słońca jest tam goręcej niż w piecu, a w cieniu zimniej niż w zamrażarce. Kosmonauta ma też butlę z tlenem/powietrzem  potrzebnym mu do oddychania. Do lotu służy mu RAKIETA. Ludzie, którzy chcą lecieć w kosmos muszą być niezwykle sprawni, zdrowi i odpowiednio przeszkoleni.

Chcielibyście wybrać się kiedyś na planetę ufoludka? Dzieci odpowiadają, że tak. To musicie przejść kilka prób aby zdobyć odznakę kosmonauty.

3. Kuliste przedmioty. N-lka pyta dzieci dlaczego naszą planetę  nazywa się Niebieską Planetą oraz Kulą Ziemską. Dzieci wypowiadają się w tym temacie co wiedzą. Zadaniem dzieci jest odnalezienie jak największej liczby przedmiotów przypominających kulę. Dzieci prezentują przedmioty, które wytypowały.

4. Mała – większa – największa. N-lka układa piłki o różnej wielkości na dywanie. Chętne dzieci układają piłki na dywanie według wielkości od największej do najmniejszej i odwrotnie i opisują, czym one się od siebie różnią.

5. Planety (zabawa trochę  zmieniona).  Na dywanie leżą koła symbolizujące planety, dzieci maszerują do rytmu piosenki „Misja w kosmosie”. Koła mają różne kolory i wielkości. Gdy muzyka ucichnie zadaniem dzieci jest podniesienie jednego z kół i dobranie planet w pary, np. mała czerwona
z małą czerwoną, duża niebieska z dużą niebieską. Kolejnym zadaniem jest ułożenie planet w zbiory według kryterium koloru, np. zbiór wszystkich żółtych planet, a następnie policzenie planet w każdym zbiorze. Następnie dziecko porównuje, czy zbiory kolorystyczne są jednakowo liczne, czy też różnią się.

6. Zajęcia relaksacyjne. Dzieci leżą wygodnie na dywanie, wsłuchują się w odgłosy Kosmosu, a następnie, zachęcane przez nauczyciela, opowiadają o tym, co usłyszały. N-lka wyjaśnia, że w kosmosie nie jest cicho.

7. Ufoludki są wśród nas – zabawa słuchowa. Jedno dziecko wychodzi za drzwi sali. Spośród pozostałych, wybierany jest „ufoludek”, który będzie musiał wydawać dźwięki, podczas gdy wszyscy zwiną się w kosmiczne kuleczki na dywanie. Zadaniem dziecka, które powróci zza drzwi, jest odnalezienie ufoludka.

8.      N-lka wskazuje na zegar i mówi do dzieci. Hello kids Hello, hello. Zachęca dzieci do powtórzenia. Mówi: Repeat after me. Hello, hello! Dzieci machają do nauczyciela i powtarzają: Hello, hello! Nauczyciel mówi: It’s English time Let’s go! Pokazuje dłonią, że należy powtórzyć: It’s English time Let’s go! Dzieci powtarzają:
 It’s English time Let’s go!

9.Obserwacja dnia i nocy. Nauczyciel prosi dzieci, aby usiadły na dywanie w kręgu. Mówi: Sit on the carpet! Sit in a circle! Mówi dzieciom, że ufoludek nie zna naszego świata i ma do nich kilka pytań. Nauczyciel (lub ufoludek) pyta, czy teraz jest dzień czy noc. Kiedy dzieci mówią: dzień, a nauczyciel mówi:
Yes, it’s a day. Day. Repeat after me: day. Zachęca dzieci do powtórzeń gestem
i mimiką twarzy, a dzieci powtarzają. N-lka pyta dzieci, jak wygląda dzień i co się wtedy dzieje. Dzieci mogą wymienić Słońce. Nauczyciel pokazuje Słońce (lub zapala lampkę w jego kształcie; najlepiej użyć lampki w kształcie Słońca lub po prostu pokazać dzieciom obrazek). Mówi: It’s the Sun. Sun. Repeat after me: Sun. Dzieci powtarzają. Nauczyciel prosi dzieci, aby położyły się na dywanie
i zamknęły oczy. W tym czasie nauczyciel wyłącza światła i zaciemnia salę. Dzieci otwierają oczy. Nauczyciel pyta dzieci, czy teraz jest dzień czy noc. Dzieci odpowiadają, że noc. Nauczyciel potwierdza i mówi: Yes, it’s a night. Night. repeat after me: night. Dzieci powtarzają. Nauczyciel pyta dzieci szeptem, jak wygląda noc i co można robić nocą. Dzieci mogą wymienić Księżyc. Następnie nauczyciel pokazuje Księżyc (lub zapala lampkę z jego kształcie) i mówi: It’s the Moon. Moon. Repeat after me: Moon. Nauczyciel włącza odpowiednią lampę lub wskazuje na Słońce lub Księżyc
i dzieci powtarzają lub mówią same: Sun albo Moon. Nauczyciel kilkakrotnie powtarza z dziećmi nowe wyrazy.

10. Zabawa z piłką. Dzieci biorą do ręki swoje piłki i powtarzają: ball. Następnie dzieci słyszą słowo sun lub moon i po kolei rzucają piłki
w kierunku Słońca, kiedy słyszą od nauczyciela sun, a toczą w kierunku Księżyca, kiedy słyszą moon. Kiedy dziecko dobrze wykona polecenie, nauczyciel wyraża pochwałę Wow, great! Super!

11. Dzień i noc. W całej sali porozkładane są żółte i granatowe kartki. Żółte symbolizują dzień, granatowe noc. Dzieci poruszają się swobodnie po sali przy muzyce, na hasło nauczyciela „day” stają na jasnych kartkach, na hasło „night” na ciemnych kartkach. Po wykonaniu ćwiczenia dzieci zbierają kartki – każdy po jednej i układają je naprzemiennie na dywanie.

12. Śpiewanie z ilustracją ruchową do piosenki „Now, let’s stop!”

13. N-lka mówi, ze kończy się czas angielskiego i żegnamy go wierszem.

                           I see the Sun. It’s a day, we can play! I see the Moon. It’s a night, all sleep tight!

14. Zabawa ruchowa. Dzieci ustawione są w rozsypce. N-lka wybiera rymowanką (Ene, due, słońce gwiazdy. Przyszedł czas kosmicznej jazdy. Galaktyki już czekają. Gwiazdy z nieba już spadają i na pokład raz, dwa, trzy, dzisiaj wejdziesz ty!) lub chętne dziecko do środka koła i daje mu słońce. Natomiast dzieci są planetą Ziemia. N-lka wydaje polecenia. Na hasło „Ziemia kręci się wokół własnej osi” dzieci zaczynają kręcić się wokół własnej osi zwracając uwagę na bezpieczeństwo. Na hasło „stop” dzieci zatrzymują się. Wszystko odbywa się do piosenki „Oxygene” Jeana Michela.

15.Poranek Słońca. Zabawa przy muzyce Poranek Edwarda Griega. Dzieci poruszają się do muzyki trzymając w dłoniach paski bibuły. Zaczynają, leżąc na dywanie, kiedy muzyka zwalnia, powoli budzą się ze snu, rozciągają, powoli wstają, chodzą w rytm muzyki, machając rękoma, wykonując spirale, ruchy pionowe, poziome, obroty, itp. Następnie dokładają promyki/paski do żółtego koła, które leży na dywanie. Dalej przeskakują przez promyki (dwoma nogami, na jednej nodze).

16.Rakieta. Dzieci w parach mają do dyspozycji powycinane figury geometryczne: kwadraty, trójkąty prostokątne, trójkąty równoboczne. Następnie dzieci wyklejają rakietę według wzoru (dzieci otrzymują wcześniej sporządzony wzór jeden wzór na jeden stolik).

LUB

17. Idzie niebo ciemną nocą. Dzieci siadają w kole. Jedno wybrane dziecko dostaje fartuszek, w którego kieszeni schowane są gwiazdki. W czasie, kiedy nauczyciel recytuje wiersz lub w czasie piosenki Idzie niebo ciemną nocą, dziecko rozdaje gwiazdki, komu chce. Dzieci układają w szeregu wszystkie gwiazdki. Nauczyciel wskazuje wszystkie gwiazdki i pyta wybrane dziecko: Ile jest gwiazdek? Następnie prosi kolejne dziecko, aby również policzyło. Na koniec nauczyciel pokazuje wzór liczenia i zachęca do naśladowania, mówiąc: Popatrzcie, jak ja liczę. Będziemy liczyć razem. Na końcu koniecznie trzeba powtórzyć ostatni liczebnik wraz z gestem ogarniającym wszystko, co zostało policzone.

18.  CASUM: materiał z platformy 4-latki>KOSMOS>Głowna idea 3  (będzie to wstęp do kolejnych zajęć w temacie planet).

19.  Próbna podróż w Kosmos.

Wkładamy kombinezon, który uchroni nas przed niską lub wysoką temperaturą (wykonujemy ruch suwaka zzzzzzzz….), zakładamy specjalne buty (tup, tup). Idziemy do rakiety (tup, tup, tup), otwieramy właz do rakiety (klaskanie językiem).Wskakujemy do środka (hop). Zamykamy właz (klaskanie językiem). Siadamy na fotelu (siup). Zapinamy pasy (klap). Odliczamy głośno: 5, 4, 3, 2, 1, 0, start. Dzieci klaszczą w ręce, początkowo wolno, potem szybko, uderzają szybko rękoma o uda z jednoczesnym tupaniem nogami, syczą „Zzzzz…” naśladując lot rakiety, z okrzykiem „Hurra” wznoszą ramiona w górę,  szybko opuszczają ramiona w dół z jednoczesnym krótkim okrzykiem „Bęc” na znak wylądowania.

20. Kosmiczny spacer. Zabawa muzyczno – ruchowa do teledysku z You Tube Boogie Ceebies – Taniec Kosmos.

Temat kompleksowy: Co się dzieje w kosmosie.

Temat zajęć: Kosmiczna wyprawa rakietą. UFO

Cele kształcenia:

– Powtórzenie informacji o Układzie Słonecznym.

– Rozwijanie umiejętności dzielenia wyrazów na sylaby.

– Rozwijanie umiejętności dostrzegania logicznego związku w odniesieniu do sytuacji przedstawionej w historyjce obrazkowej;

– Rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania figur geometrycznych płaskich : koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt.

– Rozwijanie percepcji słuchowej.

– Rozwijanie percepcji wzrokowej poprzez  tworzenia kompozycji z mozaiki geometrycznej wg podanego wzoru  oraz rozpoznawanie  kolorów.

– Kształtowanie umiejętności wyznaczania wyniku dodawania w zakresie 6, posiłkując się liczeniem na palcach.

– Doskonalenie umiejętności tworzenia prac plastycznych z wykorzystaniem różnych materiałów.

Cele operacyjne:
Dziecko:

– wie: że w kosmosie znajdują się planety i słońce; słońce jest gwiazdą; planety kręcą się wokoło słońca; 8 planet krąży wokoło słońca; Ziemia jest trzecią planetą od słońca;

– potrafi podzielić wyraz na sylaby oraz podąć liczbę sylab w wyrazie;

– układa historyjkę obrazkową składającą się z 6 elementów;

– układa z rozsypani geometrycznej rakietę, wg podanego wzoru;

– rozpoznaje i nazywa figury geometryczne płaskie: koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt;

– rozpoznaje i nazywa kolory: żółty, zielony, niebieski, czerwony;

– wskazuje kierunek, z którego dobiega dźwięk;

– wyznacza wynik dodawania w zakresie 6;

– tworzy postać astronauty z papierowego talerzyka, sznurka i kleju;

Metody pracy:

– słowna,

– oglądowa,

– czynna,

Pomoce dydaktyczne: płyta CD z piosenkami di zabaw ruchowych; treść opowiadania „Kosmiczna podróż” oraz kukiełki z papieru; historyjka obrazkowa; ilustracje: rakiety, kosmonauty, planet, statku kosmicznego (UFO), kosmity (ufoludka), gwiazdy; odznaki Małego Kosmonauty; mozaika geometryczna; tamburyno; karteczki z sylabami; sylwety rakiet, kartoniki z kropeczkami, kartoniki z cyframi; papierowe talerzyki, sznurek, elementy twarzy do wycięcia, kleje, gwiazdki, czarne kartki papieru.

Przebieg zajęć

https://youtu.be/N1QVEO9D4Kw

https://youtu.be/3t9LQeY2ShA

https://youtu.be/RKbnq2AAHQw

https://youtu.be/SCMAcaNwGwo

https://youtu.be/ahkKIg8NVS0

1.      Powitanie- Kosmiczny uścisk przyjaźni.

N. mówi: „kosmiczny uścisk przyjaźni puszczam w krąg i niech powróci do mych rąk” , następnie ściska dłoń dziecka po prawej stronie i czeka na jego powrót z lewej strony.

2.      Rozmowa o kosmosie. Przypomnienie informacji z dnia poprzedniego.

– Jak nazywa się miejsce, w którym znajdują się słońce i planety?

– Czym jest słońce?

– Co robią planety w stosunku do słońca?

– Ile planet krąży wokoło słońca?

– Potraficie podać nazwę którejś z planet?

– Którą planetą od słońca jest ziemia?

Mapa Układy Słonecznego wykonana z czarnego brystolu, wydrukowanych i zalaminowanych planet i Słońca, z wykorzystaniem żelów z brokatem ( do kupienia w sklepie Wszystko po 2,99 za 6 sztuk 😀 )

3.      „Z czym kojarzy Ci się kosmos”- praca z obrazkiem.

N-l na początku prosi dzieci, by powiedziały, z czym kojarzy im się kosmos.

Następnie prezentuje ilustracje: rakiety, kosmonauty, planet, statku kosmicznego (UFO), kosmity (ufoludka), gwiazd. Zadaniem dz. jest podzielić wyrazy na sylaby oraz podać liczbę sylab w danym wyrazie i oznaczyć ją kartonikiem z odpowiednią liczbą kropek oraz cyfrą.

4.      „ Wyklaszcz obrazki”- zabawa ruchowa.

Dz. maszerują wg polecenia: gdy muzyka gra cicho, chodzą na placach, gdy głośno, na pietach. Na przerwę w muzyce, n-l unosi sylwetę : rakiety/kosmonauty/planet, a dzieci wyklaskują nazwę prezentowanego obiektu.

5.       „ Kosmiczna podróż” A. N.- teatr cieni.

Zdjęcia zrobione podczas dzisiejszych zabaw dzieci. Wczoraj niestety nie udało się uchwycić mojego przedstawienia 😉

Witajcie! Nazywam się Julka i chciałam opowiedzieć Wam niesamowitą przygodę, jaką przeżyłam. Pewnego ranka, gdy obudziłam się, zauważyłam, że na moją twarz padają promienie jasnopomarańczowego światła. Nie wiedziałam skąd się one pojawiły. Wstałam z łóżka, aby wyjrzeć przez okno. Zobaczyłam potężną rakietę i migoczące wokół niej światełka. Miała spiczasty kadłub i malutkie, okrągłe okienka. Wysyłała jaskrawe światło. Pospiesznie ubrałam się, włożyłam swoje ulubione dżinsy, sportowe buty i wygodna bluzkę i wybiegłam na podwórko. Ostrożnie stanęłam na progu rakiety. W jednej chwili otworzyły się drzwi, tak jakby zapraszała mnie do środka. Weszłam niepewnym krokiem do jej wnętrza. Były tam niezwykłe kanapy, migające ekrany komputerów, mnóstwo lampek kontrolnych. Na wieszaku wisiał kombinezon kosmonauty. Postanowiłam go włożyć. Usiadłam za sterem, pociągnęłam za drążek i z rakiety wydobył się dziwny dźwięk. Jak się okazało wystartowałam. Byłam podekscytowana. W jednym momencie znalazłam się nad ziemią. Spojrzałam przez okno. Wszystko było takie malutkie. Widok naszej planety z kosmosu zapierał dech w piersiach. Nawet nie zauważyłam jak znalazłam się pośród gwiazd. Oglądałam wirujące planety, przelatujące komety i świecące złocistym blaskiem gwiazdy. Nagle na horyzoncie pojawiła się przepiękna, pełna blasku, czerwona planeta. To na pewno Mars! Postanowiłam tam wylądować.

Kiedy wysiadłam z rakiety powitał mnie niewielki, zielony stworek o dużych oczach

i antenkach na głowach. Przedstawił się jako Ufuś i zaprosił mnie do zwiedzenia swojej planety. Byłam zaskoczona, że mają tak rozwiniętą cywilizację. Zaskoczył mnie, a jednocześnie zachwycił sposób podróżowania kosmitów. Ich maleńkie, okrągłe i lśniące pojazdy cichutko pomykały z ogromną prędkością. Wsiadłam do jednego z nich i w ułamku sekundy przeniosłam się w stronę najjaśniejszego punktu planety. Znajdowało się tam laboratorium, z którego ufoludki obserwowały kosmos. Poprosiłam, aby skierowali teleskop w stronę ziemi. Zdziwiłam się, gdy na ekranie zobaczyłam swój dom

i zatroskaną mamę spoglądającą w niebo. Zrozumiałam, że mama tęskni za mną i pora już wracać. Szybko pożegnałam się z nowymi przyjaciółmi, wsiadłam do swojej rakiety i pomknęłam w kierunku ziemi. To była niezapomniana przygoda. O wszystkim opowiedziałam mamie, jednak nie uwierzyła mi. Stwierdziła, że mam bujną wyobraźnię i powinnam zacząć pisać opowiadania. Posłuchałam jej rady. Opisałam swoją podróż, wypracowanie bardzo wszystkim się podobało.

Na pewno wyśle je również swoim przyjaciołom w kosmosie.

6.      Co przydarzyło się dziewczynce?- Zachęcenie do opowiedzenia przygody Julki swoimi słowami.

7.   Rozmowa na temat treści teatrzyku połączona z układaniem historyjki obrazkowej wg kolejności zdarzeń – w razie braku chętnego do streszczenia opowiadania.

– Jak na imię miała bohaterka opowiadania?

– Co obudziło Julkę pewnego ranka?

– Co zobaczyła Julka za oknem?

– Co znajdowało się w rakiecie?

– Co włożyła Julka zanim wystartowała rakietą?

– W jaki sposób Julka uruchomiła rakietę?

– Co zobaczyła Julka przez okno rakiety po wystartowaniu?

– Jak wyglądała planeta, na której wylądowała Julka?

– Kogo spotkała po wylądowaniu?

– Jak miał na imię kosmita?

– Gdzie zabrał Julkę kosmita?

– Co zobaczyła Juka przez teleskop?

– Dlaczego dziewczynka postanowiła wrócić na Ziemię?

– Jak zareagowała mama, kiedy Julka opowiedziała jej o swojej przygodzie?

8.      „ Odznaka Małego Kosmonauty”- gry i zabawy sprawnościowe.

– Czy chcecie zostać małymi kosmonautami?
– Aby zostać małym kosmonautą i otrzymać odznakę „Małego kosmonauty” musicie przejść kilka prób, w których będziecie musieli wykazać się dobrym wzrokiem, słuchem i bystrym umysłem.

Próba I- Wzroku

Dz. otrzymują plakietki z kolorami: czerwony, zielony, niebieski, żółty. Na dywanie ułożone są koperty w kolorach, odpowiadających kolorom plakietek. Podczas trwania muzyki, dz. maszerują do rytmu. Na przerwę w muzyce podchodzą do koperty ze swoim kolorem i w grupach próbują ułożyć znajdujący się tam obrazek.

Próba II – Spostrzegawczości

Każde dziecko ma ułożyć z rozsypanki geometrycznej, rakietę według podanego wzoru. Po ukończonej pracy podają nazwy figur, z których powstała rakieta.

Próba III – Dobrego słuchu i orientacji przestrzennej

Dz. ma zawiązane oczy.  Nauczyciel, przemieszczając się cicho po sali, uderza w tamburyno . Zadaniem dziecka jest pokazanie ręką kierunku, skąd dobiega dźwięk.

Próba IV – Bystrego umysłu

Nauczyciel daje rodzicom do wylosowania karteczki, na których zapisane są wyrazy w języku kosmitów (sylabami). Zadaniem dzieci jest odszyfrowanie wyrazów i podanie ich ziemiańskiego brzmienia.

Pochwała dla dzieci i wręczenie odznak Małych Kosmonautów, które pozwalają wybrać się w kosmiczną podróż.

9.      Opowieść ruchowa „Lecimy w kosmos” (wg K. Kutyła)

Skoro wszystkim udało się zdobyć odznaki Małego Kosmonauty, to czy chcielibyście wybrać się teraz w kosmiczną podróż?…. zanim wystartujemy musimy najpierw odpowiednio się ubrać, a więc wkładamy kosmiczny kombinezon – najpierw prawa, teraz lewa noga…gotowe?….jeśli tak to …szuuuu…..zapinamy w naszych kosmicznych kombinezonach suwak…to jednak nie koniec naszej kosmicznej garderoby – nie mamy jeszcze butów, rękawic i kosmicznego hełmu… prawda?…od czego więc zaczniemy?…oczywiście od butów – uwaga wkładamy: prawy but, teraz lewy but i gotowe. ..teraz prawa i lewa rękawica i na końcu hełm…
Uwaga! Włączamy silnik: najpierw jedną, potem drugą ręką, zapinamy pasy, wyglądamy przez okno i 10, 9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 – startujemy…lecimy wysoko, coraz wyżej i powoli „wchodzimy” w przestrzeń kosmiczną….uwaga turbulencje…zobaczcie z lewej strony mijamy burzę kosmiczną, w naszym kierunku leci mnóstwo odłamków skalnych…więc „gaz do dechy”!…uciekamy!.. musimy mocno skręcić w prawą stronę…udało się, możemy odetchnąć z ulgą – uff. Wyjrzycie przez okno z prawej strony z pewnością zobaczycie planetę – przyjrzyjcie się jej uważnie, to Mars, może zobaczycie na niej jakiegoś ufoludka? O, jest! Lądujmy  na tej pięknej planecie, może uda nam się z nim przywitać. Trzy- czte-ry lądujemy! Podejdźmy do niego powoli, żeby się nie przestraszył! Może się z nim ładnie przywitamy? Co należy powiedzieć, jak się z kimś wita? ( dzień dobry). Czy macie jakieś pytania do kosmity? On powiedział, że nazywa się Ufuś i miło mu was poznać

( dz. zadają pytania, a nauczycielka udaje, że kosmita szepcze jej do uch odpowiedzi…….ioioio…to ostrzeżenie, że kończy nam się tlen w kombinezonach, musimy więc wracać na Ziemię! Pożegnajmy się z naszym nowym przyjacielem. Znów wsiadamy do rakiet. Lecimy…spójrzcie przez okno czy widzicie Ziemię?…tak, to właśnie ta niebieska planeta … uwaga trzymajcie się mocno za chwilę będą turbulencje…uwaga zbliżamy się do Ziemi…lądujemy…uff…udało się …mamy za sobą pierwszy lot w kosmos…rozpinamy pasy, zdejmujemy rękawice, hełm, buty, kosmiczny skafander… Dziękuję Wam za wspólną kosmiczną podróż i zapraszam do ostatniej zabawy, tym razem matematycznej.

10.  „Ile w sumie jest rakiet?- zabawa matematyczna.

Nauczycielka informuje, że Ufuś ukrył w rakiecie kilka zadań.

Na początku dz. określają liczebnikiem porządkowym, liczbę planet znajdujących się na tablicy.

Wybrane dz. podchodzą do modelu rakiety i wybierają zadania wg liczby kropek: pierwsze, drugie…piąte.

Po odczytaniu zadania przez n-la, dz. umieszczają odpowiednie ilości rakiet na planetach i określają ich liczbą za pomocą kartoników z kropkami lub cyferkami.

Zad. 1 Na pierwszej planecie wylądowała 1 rakieta. Po chwili przyleciała jeszcze 1 i też wylądowała. Ile w sumie rakiet znajduje się na pierwszej planecie?

Zad. 2 Na drugą planetę przyleciały 2 rakiety. Po kilku dniach, doleciały jeszcze jedna. Ile w sumie rakiet znajdowało się na drugiej planecie?

Zad. 3 Na trzecią planetę przyleciały 2 rakiety, a zaraz za nimi kolejne 2 rakiety. Ile rakiet przyleciało na trzecią planetę?

Zad. 4 Na czwartej planecie wylądowały 3 rakiety. W kolejnym tygodniu doleciały jeszcze 2 rakiety. Ile w sumie było rakiet?

Zad 5. Na piątą planetę przyleciały 3 rakiety. Zaraz za nimi doleciały jeszcze 3. Ile rakiet znajdowało się na piątej planecie?

N. : Ile w sumie było rakiet, na wszystkich pięciu planetach? ( przeliczenie wszystkich rakiet na tablicy).

11.   „Statki kosmiczne” zabawa ruchowa z elementem biegu wg M.M. Skrobacz

Dz. dobierają się dwójkami. Stają w parze jedno za drugim, opierając ręce na ramionach partnera. Przy dźwiękach tamburynu dz. poruszają się w różnych kierunkach- odbywają podróż kosmiczną. Podczas przerwy w grze przykucają- ich statek wylądował na nieznanej planecie.

12.   „Kosmonauta”- praca plastyczna.

Rodzice wycinają kołowo wewnątrz talerzyka papierowego, wycinają wybrane przez dzieci elementy twarzy oraz tną pasma włóczki na kawałki. Dzieci w tym czasie naklejają elementy twarzy, „włosy” na wycięte koło, po czym  przyklejają „głowę” na czarną kartkę. Następnie na portret naklejają talerzyk z wyciętym środkiem.  Całość ozdabiają żółtymi gwiazdkami.